O wielokulturowości Sosnowca świadczy, między innymi, znajdująca się tam nekropolia – zespół czterech cmentarzy: katolickiego, żydowskiego, prawosławnego i ewangelickiego, zajmujących łącznie obszar 8,5 ha.

Cmentarz Wielowyznaniowy obejmuje:

 Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu

Cmentarz rzymskokatolicki zajmuje aż 5,5 ha z 8,5 ha powierzchni całej nekropolii. Powstał on w końcu XIX wieku. W 1920 roku, by uczcić pamięć trzynastu osób, poległych w czasie pierwszego powstania śląskiego, zbudowano tu Mauzoleum Braci Ślązaków (Pomnik Powstańców Górnego Śląska). Po II wojnie światowej, na gruzach zniszczonego w 1939 roku mauzoleum, postawiono kaplicę pw. Wszystkich Świętych.

Cmentarz Żydowski w Sosnowcu – Rudnej

Cmentarz ten nazywany jest także Nowym cmentarzem żydowskim i zajmuje powierzchnię 1 ha. Założono go w 1894 roku. Wcześniej sosnowieccy Żydzi chowali swoich zmarłych na cmentarzu w Będzinie. Jednakże, gdy w 1893 roku wybuchła epidemia cholery, przewożenie zwłok stanowiło poważne zagrożenie. Pojawiła się więc konieczność utworzenia kirkutu w Sosnowcu. Z inicjatywą tą wystąpił Lejb Będziński, a budowę domu pogrzebowego sfinansowała rodzina Rajcherów. Cmentarz ten został bardzo zniszczony w czasie II wojny światowej i w okresie PRL-u. Obecnie podlega on Gminie Żydowskiej w Katowicach. Do dziś ocalało tu około 300 nagrobków.

Cmentarz Prawosławny w Sosnowcu

Cmentarz prawosławny w Sosnowcu założony został w 1894 roku. Zajmuje on obszar zaledwie 0,9 ha. Kamienny mur, stanowiący ogrodzenie cmentarza, ufundował fabrykant Franz Schön. Na cmentarzu spoczywa wiele postaci ważnych dla Sosnowca, między innymi: psalmista Dymitr Demczuk i Jan Przemsza Zieliński.

Cmentarz ewangelicki w Sosnowcu

Założony został w 1894 roku. W centralnej części cmentarza znajduje się Mauzoleum rodziny Dietlów. Mauzoleum zbudowano w 1912 roku na zamówienie Henryka Dietla, według projektu Józefa Pomian-Pomianowskiego. Mauzoleum wzniesiono z tufu wulkanicznego, na planie koła i otoczono niskim, prostokątnym murem. Mimo że przeznaczono je na kilkanaście pochówków, spoczywa w nim tylko Henryk Dietel, jego żona Klara oraz jeden nieznany członek rodziny. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt ten niszczał i był regularnie rozkradany. W 2009 roku parafia opracowała plan jego renowacji oraz doprowadziła do naprawy dachu. Mauzoleum pełni obecnie funkcję kaplicy cmentarnej.